Cîgirê Yekem ê Serokkomar Mihemed Reza Arif li ser rûpela xwe ya Instagramê çîrokek li ser hevdîtina xwe ya dawî bi komek mezûnên zanîngehên bi prestîj ên cîhanê re li ser nehevsengiyê, û her weha bîranînek vegera xwe ya ji Zanîngeha Stanford a Dewletên Yekbûyî bo Îranê, digel wêneyek ji dema xwe ya li zanîngehê parve kir.
Arif wiha nivîsandiye:
Ji damezrandina hikûmeta 14an vir ve, min bi pispor û elîtan (Zanyarên)re li ser mijara nehevsengiyê gelek hevdîtin pêk anîne. Di van demên dawî de, ez xizmeta komek mezûnên zanîngehên bi prestîj ên cîhanê dikir ku piştî mezûnbûnê vegeriyan Îranê.
Di vê rûniştinê de, min li ser serpêhatiyên xwe yên piştî vegera ji Zanîngeha Stanfordê axivî. Dema ez li Zanîngeha Stanford bûm, wan heftê an heftê û pênc hezar dolar dan min, lê di rojên destpêkê yên Cotmeha 1970-an de - dema ku şerê ferzkirî dest pê kiribû - min serê sibê teza xwe parast û heman êvarê ber bi Îranê ve çûm. Ji ber şert û mercên ne ewle yên wê demê, ez nekarîm bi balafirê biçim Îranê, ji ber vê yekê piştî ku ez gihîştim Pakistanê, ez bi otobusê ji Kuweyta, Pakistan, çûm Tehranê.
Ji wê demê ve, her car ji min tê pirsîn gelo ez dikarim demê paşde vegerînim, gelo ez dîsa jî vedigerim Îranê? Bersiva min her tim ew bû ku wekî Misilmanek, ez sond dixwim ku eger ez neçar bim ku di demê de paşde vegerim, ez ê heman rêyê hilbijêrim; Û ez vegeriyam Îranê.
Ez bawer dikim ku eger ew ciwan di salên 1960î de derneketibana pêş, em ê negihîştibana vê astê ku em îro lê ne.
Dibe ku du sê dehsal berê, pispor dikarin bibêjin ku pisporiya wan nayê bikaranîn, lê îro ew pirsgirêk li cem me nînin. Bê guman, sîstema burokrasiyê zehmet e. Di salên 1960î de, li yek ji wezaretan di beşa plansazî û îstatîstîkê de, me xwest komputerên şexsî bikar bînin, lê me berxwedanek ewqas cidî dît ku ev yek nayê bawerkirin. Sedema ku ew li ber xwe dan ew bû ku wan got, "Hûn dixwazin li şûna me komputeran bi kar bînin." Me di wê rewşê de xebat kir. Lê niha, di asta herî bilind de, ramanên nû û pratîkî têne pêşwazîkirin, û ev tê vê wateyê ku elît di vê qonaxa heyî de berpirsiyariyek giran hildigirin, û hikûmet ji bo bersivdayîna daxwazên gel alîkarî û piştgiriya wan dixwaze.
Ez bawer dikim ku divê elîtên cîhana Îslamê vegerin welatên xwe. Heta ku em xurt nebin, em nikarin tiştekî bikin. Riya Rojava ne rêya bijarte ya elîtan( e; rêya ku ber bi lûtkeya şaristaniyê ve diçe, karesatên li Xezzeyê ne, lûtkeya bêşaristaniyê(bêmedeniyetê ye).
Your Comment